Witviswereld

                                              

Vorig jaar stond er bij ons (HengelsportVereniging Moordrecht) in de Nieuwsbrief een stelling om te proberen om een discussie op gang te brengen. Ter verduidelijking, hier nogmaals mijn artikel van vorig jaar.

“Vissen met vismeel, graven we niet ons eigen graf?

Hoe denkt u over deze stelling? Iedereen denkt er het zijne over en om de discussie op gang te brengen zal ik (Ron Hofland) vertellen hoe ik er zelf over denk.

Wetende dat er voor 1 kg vismeel, 3 kg vis nodig is, geeft dit mij een onbestendig gevoel. Ook al weten we niet exact waar de gebruikte vis vandaan komt maar vis is vis.We klagen allemaal dat het zo slecht gaat met de visstand maar door te vissen met vismeel werken we hier zelf aan mee. De grote vraag naar vismeel zorgt deels ervoor dat we te maken hebben met overbevissing van vele mooie wateren door de beroepsvisserij.

Het kan best zijn dat je beter vangt met vismeel dan met andere lokvoeders maar was dat vroeger ook niet het geval met vissen met rode maden en snoek vangen met levend aas?

Wat mij betreft mag het gebruik van vismeel verboden worden. Er is al genoeg schade aangericht.

Om mijn standpunt kracht bij te zetten heb ik besloten om zelf geen vismeel meer te gebruiken als voer tijdens het vissen.

Dit is mijn mening en misschien denkt u er hetzelfde over of bent u het er totaal niet mee eens.”

Nu, een jaar en twee ledenvergaderingen later, blijkt dat ik niet de enige was die hier zo over dacht. Alle leden waren het er unaniem over eens dat dit wel een vreemde situatie is. Vis vangen en vis voeren met vismeel, dat kan toch niet goed blijven gaan. Als we alleen al kijken naar wateren bij ons in de omgeving.

De Rotte, vroeger een prachtig water met een mooie visstand. Ik heb hier wedstrijden gevist met de vaste hengel en dan viel je buiten de prijzen als je onder de 10 kg zat. Nu heb je genoeg aan 1 made als je hier gaat vissen en deze made hangt 4 uur aan je haak zonder aangekeken te worden.

Aarkanaal, de laatste jaren beter bekend als Staarkanaal. Geen fatsoenlijke vis is hier meer te vangen. 9 augustus 2014 stond dit water op ons wedstrijdprogramma en met 16 man lukte het ons om 6130 gram naar boven te takelen.

Leidsche Vaart, vroeger een prachtig water voor feeder en vaste stok. Met 16 man wederom een schamele 10 kg. Een kwart van dit gewicht bestond uit 2 brasems, de rest waren friemels.

Kanaal door Voorne, al jaren niet meer het superwater van vroeger. Rond de eeuwwisseling en de jaren daarvoor viel je buiten de prijzen als je minder dan 30 kg aan gewicht had. Nu zijn goede gewichten op 1 hand te tellen en moet je het vaak hebben van een paar voorns. Het aantal nullen (van vissers die op de brasem gokken) is dramatisch gestegen.

Noord-Aa, hier kon je tot een aantal jaar geleden overdag goed voorns vangen en voor degenen die ver weg konden vissen was een mooi aantal brasems niet onmogelijk. Nu vang je overdag nagenoeg geen voorns meer en kan je alleen nog maar ’s nachts goed brasem vangen.

Het IJsselmeer, Als ik denk aan dit water wordt ik erg verdrietig. Wat een feest was het altijd in het voorjaar aan de dijk bij Hoorn richting Enkhuizen. Bakken vol met megabrasems, super voorns en vette windes. Nu is het daar nog steeds heerlijk toeven maar alleen als de zon schijn en je een mandje met broodjes en drank bij je hebt. Je hengels kan je wel thuislaten. Je vangt hier niets meer.

Dit was een kleine opsomming en als ik wil kan ik de lijst zonder probleem verdubbelen. Waar is de vis gebleven? Dat is vragen naar de bekende weg. De meeste vis is weggevangen, zowel voor menselijke consumptie als voor het maken van vismeel. Uiteraard draagt ook de aalscholver zijn steentje bij maar ik neem het hen niet kwalijk. Vroeger zat er genoeg vis in het IJsselmeer en op de Wadden en was er een gezond evenwicht tussen vogel en aanbod. Nu deze wateren leeg zijn gaat de aalscholver zijn heil ergens anders zoeken en komen ze in grote getale terecht in onze binnenwateren met alle gevolgen van dien.

Als sportvisser en visvereniging is het de makkelijkste weg om met een beschuldigende vinger naar de beroepsvisserij te wijzen. Dit doen we al jaren met nagenoeg geen effect. Daarom heeft onze vereniging gedacht: “Als druk van bovenaf niet helpt dan maar vanaf de onderkant”. Wij zijn het er als vereniging over eens dat het stoppen van het gebruik van vismeel, de vraag naar vismeel zal doen afnemen en de overbevissing misschien een halt toe zal worden geroepen. Wij hebben als vereniging besloten om bij onze wedstrijden het vissen met vismeel niet meer toe te staan. Natuurlijk weet ik dat 1 vereniging geen zoden aan de dijk zet maar via deze weg hopen wij, als vereniging zijnde, dat ook andere verenigingen zich achter hun oor gaan krabben en zich gaan beraden om hetzelfde te doen. Onze boodschap:

Verenigingen, steun ons en volg ons voorbeeld.

Namens alle leden van de HSV Moordrecht,

Ron Hofland ( voor reacties: Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.)